محمدارشیاپوردهقان/ سوره مبارکه ماعون

(بسم رب المهدی)

انسان موجودی اجتماعی است و در اجتماع میتواند رشد کند و به کمال برسد. هر کدام از ما می توانیم با حضور در اجتماع و ارتباط با سایر انسان ها، نیازهای خود را برطرف کنیم.

چند وقت پیش به این موضوع فکر می کردم که چه می شود انسانی حاضر نیست برای رفع نیاز دیگری حتی از بی ارزش ترین چیزی که دارد، بگذرد؟! 
در سوره مبارکه ماعون پس از بیان ویژگی‌های تکذیب کننده دین، نمازگزارانی که دچار سهو و ریا هستند را ویل می‌کند و می‌گوید این نمازگزاران همان‌هایی هستند که از دادن بی ارزش ترین چیزی که نیاز دیگران را برطرف می‌کند، خودداری می‌کنند.
مانند خودکار؛ این اتفاق برای خودم هم پیش آمده که همکلاسی ام به دلیل تمام شدن جوهر خودکارش، خواست از من خودکاری قرض کند، اما من به دادن خودکار تمایلی نداشتم؛ اما چرا؟! 
بر اساس این سوره هرکس در ارتباطش با خدای تعالی مشکل داشته باشد و در آن دچار سهو و ریا باشد در ارتباط با سایر انسانها هم به مشکل بر می خورد و نمی تواند حتی از بی ارزش ترین وسیله اش برای رفع نیاز دیگران بگذرد.